Operaweekend (1): Jeugdtheater Hofplein: Carmen

Ons operaweekend begint op vrijdagavond met de voorstelling Carmen door Jeugdtheater Hofplein. Ik houd niet echt van de voorstellingen van Jeugdtheater Hofplein en ben al een aantal jaren niet geweest. Meestal vind ik de muziek vreselijk en het acteren ook niet om naar huis te schrijven. Leuk om naar te kijken als je familie bent, maar verder altijd hetzelfde. Maar het is ook niet makkelijk om voorstellingen te maken met een stuk of zestig kinderen die allemaal een rol moeten krijgen, dat begrijp ik best. Ik hoef er alleen niet naar te kijken.

Maar ditmaal is het stuk Carmen, een bewerking van de opera van Bizet, met in ieder geval prachtige muziek en in de hoofdrol Soumaya Tribou, de dochter van onze ex-buurvrouw en goede vriendin. Ongeveer even oud als onze oudste dochter, twintig jaar. We hebben haar vanaf nul jaar zien opgroeien tot de Marokkaanse schoonheid die ze nu is. Die speelt nu de vrijgevochten zigeunerin Carmen, een oiseau rebelle.

Het is de eerste keer dat ik een operabewerking zie van Jeugdtheater Hofplein en dat is gelukkig iets heel anders dan de stukken die ik in het verleden zag. Ik geniet van de Carmen, maar ook de andere spelers doen het goed. Niet elke noot worden even zuiver getroffen maar de spelers zijn jong en onervaren, je vergeeft ze veel. De muziek vertelt het verhaal waar het spel en de zang iets minder is. Vooral de jongen die Don José speelt en de roverhoofdman met het strak achterovergeplakte haar zijn erg goed en hebben een sterke uitstraling. Maar ster van de show is voor ons natuurlijk de Carmen van Soumaya. Onherkenbaar en toch zichzelf heeft ze zich ontwikkelt van het vriendinnetje van onze dochter, een schattige peuter, tot een krachtige en zelfstandige vrouw, die offstage toch weer het bescheiden en ook onzekere meisje is dat graag wil weten hoe wij het vonden, blij met onze complimenten.