Annelies Verbeke: Reus

Sommige boeken zijn onbegrijpelijk en blijven toch intrigeren. Reus van Annelies Verbeke is zo’n boek. Het is in twee delen verdeeld. Het eerste deel speelt in België, het tweede aan de andere kant van de wereld in Australië. Beide delen gaan over twee zussen: Hannah, de ik-figuur, en Kim. Beide zussen zijn met een Wim, Kim is getrouwd met een Wim, Hannah heeft een vriend die Wim heet. Hannah heeft een rubriek over freaks in een tijdschrift en later een televisieprogramma over hetzelfde onderwerp. De levens van beide zussen ontsporen. Het leven van Hannah door haar ontmoeting met Véronique, één van de freaks die ze interviewt voor haar blad, het leven van Kim door haar geheime verhouding met een getrouwde man.

Wat er precies met Kim aan de hand is blijft enigszins onduidelijk omdat alles verteld wordt vanuit het perspectief van Hannah, maar Hannah begint in ieder geval steeds vreemder dingen te zien zoals de reus in de Wartburg (een soort auto). In het hoofd van Hannah groeit de reus steeds verder en verder en hij blijft haar achtervolgen, eerst in België, later in Australië. Een ander intrigerend gegeven zijn de foto’s die ze beschrijft en via emails opstuurt aan ene F, een onbekende man in het moederland.

Het eerste deel gaat over de ontwrichting van de beide levens, het tweede deel over de zoektocht die ze ondernemen om weer in het rechte spoor te komen. Het boek deed me een beetje denken aan het laatste boek van Haruki Murakami, Kafka op het strand, vooral door de toenemende hallucinaties van de hoofdpersoon en het groeiende vermoeden dat er ergens een oplossing of verlossing moet komen, bijvoorbeeld van de reus uit de titel. Hoe het eindigt verklap ik natuurlijk niet, iedereen moet dit boek lezen net als de debuutroman van Annelies Verbeke: Slaap!