Rob van Essen: De goede zoon

Ik had al veel goeds gehoord over de korte verhalen van Rob van Essen maar kreeg van mijn oudste dochter dit boek voor mijn verjaardag. Ondanks dat de tijd traag gaat in dit boek, de handeling beslaat één week uit het leven van de niet bij naam genoemde hoofdpersoon, De goede zoon. Zijn moeder is net overleden, een langzaam dementerende moeder die hij gedurende twintig jaar iedere week op de woensdag heeft bezocht in Rijssen. Dan wordt hij gebeld door iemand uit zijn verleden, Lennox. Met hem gaat hij op een mysterieuze missie naar het Zuiden. Door middel van twee lange flashbacks, The A-team en Het Klooster komen we meer te weten over het verleden van de beide mannen. Hoe ze samen op het archief werkten en daar in contact kwamen met De Meester en Guido. Hoe ze samen in het klooster een geheime opdracht uit moesten voeren voor De Dienst. Rob van Essen geeft steeds stukje bij beetje iets kwijt van wat er precies aan de hand is, maar hoe het exact in elkaar zit blijft voortdurend gissen.

Volgens Trouw doet het boek denken aan Murakami en Paul Auster, maar ik moest ook denken aan Tom Poes en de wilde wagen als de ik-figuur wordt ontvoerd in een zelf rijdende en sprekende auto. Het is spannend en ontroerend tegelijk. De zorg voor zijn dementerende moeder tegenover het geheimzinnige avontuur, de reis naar het onbekende, vermengd met veel humor en flauwe grappen. Een lach en een traan.