Georges Simenon: Het bloedspoor in de sneeuw

 

Het bloedspoor in de sneeuw is een enigszins weerbarstige roman van Simenon. Een boek waarin maar moeilijk door te dringen valt maar dat desondanks tegen het einde toe steeds spannender, mysterieuzer en intrigerender wordt. De hoofdpersoon Frank Friedmaier is een nare hoofdpersoon. Een uitermate onsympathiek karakter. Een kleine crimineel, zoon van een hoerenmadam, die zijn zaakjes doet tijdens de Duitse bezetting van Frankrijk. Hij pleegt een moord zonder reden. Hij verleidt een jonge vrouw en laat haar weer vallen. Hij steelt en verhandelt horloges.

Op een dag wordt hij plotseling opgepakt en krijgt het verhaal een Kafkaeske wending. Want waarvoor wordt hij gearresteerd? Dat blijft lang onduidelijk maar vanaf het moment dat het hem duidelijk wordt neemt hij een heroïsche houding aan. Niet wat je van de laffe crimineel verwacht maar juist daarom krijgt het naar het verhaal einde toe grote kracht. Een knap boek en volgens de zoon van Simenon zijn allerbeste roman. Om te weten of dat klopt zou ik alle romans van Simenon moeten lezen, maar zover ben ik nog lang niet.