Jean Echenoz: 14

Na het mijns inziens tegenvallende Ravel was ik even afgehaakt en gestopt met het lezen van nieuwe boeken van Jean Echenoz, toch ëën van mijn favoriete schrijvers. Maar de goede berichten over 14, de Boekenweek en het thema, de Eerste Wereldoorlog, trokken mij over de streep. Een weergaloze Echenoz in een magnifieke vertaling roept NRC Handelsblad op de omslag. Of dat van die vertaling klopt weet ik niet maar het is weer een fantastische Echenoz.

Anthime, een boekhouder in een schoenenfabriek, wordt bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog onder de wapenen geroepen. Na een korte periode in de kazerne vertrekt hij met zijn drie kameraden, een slagersjongen, een vilder en een zadelmaker, naar het front, de loopgraven in de Ardennen. Daar leert hij al snel de verschrikkingen van de oorlog kennen. Vanaf het front schrijft hij naar Blanche, de dochter van de schoenfabrikant, al heeft die reeds een relatie met Charles, de arrogante onderdirecteur van de fabriek.

Natuurlijk zijn er al heel wat boeken over de oorlog geschreven maar Echenoz weet daar toch weer een nieuwe draai aan te geven, met indrukwekkende beelden en veel humor, zoals hier:

"Dit alles is al duizend keer beschreven, dus misschien is het niet de moeite om nog langer stil te staan bij die smerige, stinkende opera. Misschien is het ook niet erg nuttig of relevant om de oorlog met een opera te vergelijken, vooral als je niet zo van opera houdt, ook al is die net als hij overweldigend, pompeus, buitensporig, vol langdradige passages, en ook al maakt die net als hij veel lawaai en is hij op den duur nogal saai."

Voor Ravel verscheen het geweldige Au piano, dus wellicht was Ravel een eenmalige misser, of was het gewoon een boek dat mij niet aansprak. Maar ik ben nu wel weer benieuwd naar de andere twee boeken die ik heb overgeslagen, Hardlopen en Flitsen. Tevens alweer benieuwd naar de volgende Echenoz.

Illustratie: Mooi boekomslag gevonden op een Grieks boekblog (denk ik): http://nearhouparaplous.blogspot.nl