Wunderbaum: Hospital

Na de herneming van Rail Gourmet zie ik de week er na Hospital van Wunderbaum. Een onderdeel van de serie voorstellingen The New Forest, een serie over actuele onderwerpen waar Wunderbaum zich de komende jaren mee wil bezighouden. Hospital maakt bij de Nederlandse première tevens deel uit van de manifestatie Who cares? over de zorg in Nederland.

Na een heftige chaotische beginscène waarin Maartje Remmers een plastic babypop baart terwijl ze zelf de bevalling filmt gaan we verder met de medische geschiedenis van één van de acteurs van LAPD, John Malpede. Vanaf zijn geboorte in 1945 tot aan zijn dood in de toekomst in 2033. Zo lang hij gezond is gaat het goed maar als hij bij een bezoek aan Amsterdam iets aan zijn ogen krijgt en geopereerd moet worden, komt hij in een Kafka-eske situatie terecht met zorgverzekeraars, advocaten, ziekenhuizen en doktoren. We krijgen een gespeelde versie van het vroegere vara-programma Ook dat nog te zien, in het begin erg grappig maar op den duur helaas te lang.

De acteurs roeren heel veel aan zonder duidelijke stellingname, zonder oplossingen. Ze roepen tegen het publiek, stellen zaken aan de kaak, juichen over Obamacare tot ze tot de conclusie dat van dat stelsel ook niet veel terecht is gekomen. Het lijkt de terugkeer van het vormingstheater. De geacteerde scènes  zijn krachtig maar daarvan zijn er helaas veel te weinig.

Op een derde van de voorstelling verlaat een teleurgestelde bezoeker in onze rij de zaal. Ook ik sta dikwijls op het punt de zaal te verlaten maar blijf toch benieuwd of er toch nog iets bijzonders gaat gebeuren. Dat is niet het geval. Dit is een voorstelling in de stijl van Wunderbaum zoals we die kennen van Looking for Paul maar daar was de rol van Maartje Remmers overduidelijk een bedacht personage dat zich ergert aan Kabouter Buttplug voor haar raam. Hier ontbreekt de afstand, de reflectie op het onderwerp. Daardoor raakt de voorstelling je niet. De dood van John Malpede is noch droevig noch grappig.

Wat mij betreft een mislukt experiment. Het applaus van het publiek was matig, niet zoals ik bij voorstellingen van Wunderbaum gewend ben. Zeker niet bij een Nederlandse première.