Chalon-dans-la-Rue: Vrouwen in touwen

Vrouwen in touwen is een terugkerend iets op deze editie van Chalon. Het thema is dit jaar lucht. Er is een grote productie Les Ondes Gravitiationelles van Retouramont bij de Ancien Sucreries waar een drietal vrouwen spartelt tussen stokken en touwen. Een intrigerende en abstracte voorstelling 's avonds laat met mooi licht en gebeamde achtergronden. (Zie foto beneden.) Maar mijn favoriet is L'Oca van Cie Mesdemoiselles. Op het heetst van de dag op een locatie zonder ook maar een spatje schaduw spelen drie dames een trapezevoorstelling over de liefde. Dik aangekleed bij meer dan dertig graden Celsius. Gelukkig mogen de kostuums al redelijk snel uit, maar het is toch wel een opgave. Er wordt prachtig gespeeld met de kostuums trouwens. Als vangnet dienen grote kussen die tijdens de voorstelling open gaan en die allerlei kleding blijken te bevatten. De drie dames hebben alle drie hun specialiteit. Er is een punkmeisje dat goed is met tekst en die als presentator optreedt, er is een beetje tuttige dame die goed is in de touwen (zie de foto boven) en er is een bijzonder knappe dame die als een klassieke trapezewerkster zonder moeite heen en weer slingert. Deze laatste is op zoek naar een man en vindt deze Jean-Claude in het publiek. De voorstelling is grappig en spectaculair tegelijk. Met een spannend lied van Sophie Hunger dat simultaan wordt vertaald door het punkmeisje. Over een vrouw die bij de dokter komt, de dokter zegt 'doe uw jas maar uit' en de vrouw antwoordt: 'Maar ik ben naakt onder mijn jas.'