Iers dagboek

De tram is stuk. Geen goed begin. Gelukkig zijn we te vroeg bij de halte en vertrekt de tram die we wilden nemen wel op tijd. Maar het is druk op dinsdag in Rotterdam en de tram doet er lang over om bij het Centraal Station te komen. Marktdag. Dan een lange tocht van de tramhalte naar de ingang. Verbouwing. Ik doe ook nog eens een paar mislukte pogingen om met mijn pinpas een treinkaartje naar Eindhoven te kopen en zo vliegt de tijd voorbij. Mijn dochter's pinpas doet 't wel maar dan hebben we nog slechts drie minuten om de trein te halen. Op de trap naar het perron horen we het fluitje van de conducteur. Gelukkig is het een aardige conducteur. Hij ziet Mijn Dochter rennen en wacht tot we hijgend in de trein zitten.

De trein komt vervolgens vlakbij de eindbestemming achter een stoptrein te zitten en stapvoets leggen we de laatste kilometers af. Dus weer rennen. Nu van de trein naar bus 401. Dan volgt de bustocht door de buitenwijken naar het vliegveld. Maar we zijn ruim op tijd en volgt het gebruikelijke saaie wachten op het vliegveld.

De vliegreis heeft geen vertraging en door de speakers klinkt de trotse stem van iemand van het boordpersoneel dat dit weer een Ryan Air-vlucht is die op tijd binnenkomt. We zijn in Ierland.

Opnieuw volgt een lange tocht door saaie buitenwijken maar dit is het buitenland. Veel minder saai dus. Allereerst valt me op dat alle straatnaambordjes tweetalig zijn. Iers en Engels. De grote hoeveelheid take-away restaurants. Italiaans en Chinees. Het aantal bushaltes lijkt eindeloos maar dan staan we aan de voet van ongelooflijk hoge naald die naar de hemel wijst, The Spire, in het centrum van Dublin.