RO theater: Amazones

De dag nadat we de filmversie van Lang en Gelukkig zien, een bewerking van de succesvolle familievoorstelling van het RO theater met o.a. Sylvia Poorta, zien we dezelfde Sylvia Poorta, tot mijn grote vreugde alweer enige jaren terug bij het RO theater, in een glansrol als Leni Riefenstahl in het nieuwe stuk van Gerardjan Rijnders, Amazones.

In Amazones is Leni bezig postuum haar droom te verfilmen, een filmversie van Penthesilea van Heinrich von Kleist. Ze is in gezelschap van haar dertig jaar jongere vriend Horst die van alles van haar wil weten omtrent haar relatie met Adolf Hitler voor wie ze Triumph des Willen en Olympia 36 maakte, Propagandafilms die door hun geweldige vormgeving nog steeds grote indruk maken.

Linksvoor op het toneel kijkt Leni samen met Horst in een viewer naar de beelden die elders op het toneel worden geschoten. Daar speelt een groep spelers met in de hoofdrol Fania Sorel als Penthesilea onder leiding van opnameleider Lukas Smolders scènes uit het toneelstuk die uitvergroot en in zwart-wit te zien zijn op een groot scherm midden op de scène. Fania Sorel is opgemaakt als een echte filmster uit de dertiger met aangeplakte wimpers en spreekt ook als een actrice uit die periode.

Het stuk komt ietwat langzaam op gang, maar wordt allengs ontroerender. De geschiedenis van een vrouw die haar verleden probeert te ontkennen, te verdraaien, te verfraaien en daar voortdurend niet echt in slaagt. De slotscène waarin ze opkomt als gevierd regisseur omdat haar postume film een belangrijke prijs op een filmfestival heeft gewonnen, vat in een paar tellen haar leven samen.

Jammer dat de zaal maar voor minder dan de helft gevuld was. Maar de foeilelijke flyer is dan ook absoluut niet uitnodigend en aantrekkelijk en ook het thema van het stuk is er niet één waarvoor iedereen onmiddellijk naar het theater zal rennen. Mijn tip: toch doen, deze voorstelling is echt een aanrader!