Datsja

De voorstelling gaat verder. Op een gegeven moment ontstaat een groot kussengevecht met de plastic vuilniszakken die we aan het begin gekregen hebben dat eindigt op het moment dat Julien, een van de karakters in het stuk, tegen de grond wordt geslagen door één van de aanwezigen. Dan verandert de sfeer plosteling. We krijgen "straf" van Linda, die eerst een en al aardig en sympathiek was en die ons nu verbiedt te spreken en ons berispt omdat we de regel dat we niet te ver mochten gaan, hebben overtreden. De houthakker stopt met hakken en dat betekent volgens de regels dat "het altaar" moet worden gebruikt. Het is ingewikkeld uit te leggen wat er daarna precies gebeurt. De houthakker wordt in touwen opgehangen en in de lucht gehouden door een aantal bezoekers dat van te voren een nummer heeft opgeplakt gekregen dat correspondeert met de nummers aan de touwen. Als de houthakker de grond raakt stort de datsja ineen. Dat gebeurt en we worden achtergelaten met de opdracht de datsja opnieuw op te bouwen.
Een intrigerende voorstelling over massa en macht, vrijheid en regels. Als bezoeker heb je invloed op de voorstelling, maar je wordt tegelijk gemanipuleerd, door de acteurs, door de vormgevers achter de schermen. Ik vond het jammer dat er niets gedaan werd met de teksten die wij op onze briefjes hadden geschreven, maar denk de volgende dag nog wel na over vrijheid en macht. Dat laatste lijkt me de bedoeling. Dat is gelukt en maakt goed wat minder geslaagd is.
Reacties