María Gainza: Oogzenuw
Oogzenuw
Bijzondere verhalen vol van beeldende kunst. Dit boek kreeg ik op mijn verjaardag cadeau van mijn oudste dochter en blijkt een schot in de roos. Op een geweldige manier mengt María Ginza haar herinneringen met beschouwingen over kunst. De herinneringen gaan over haar jeugd in Buenos Aires, haar familie (oom Marion), ontmoetingen met kunstenaars, haar vliegangst.
Over dat laatste thema vertelt ze in De heuvel vanuit mijn raam. Een verhaal over de schilder Le Douanier Rousseau, de beroemdste naïeve schilder ter wereld. Die schilderde nogal wat luchtballonnen terwijl ook hij nooit gevlogen had. Zijn enige ervaring met luchtballonnen waren de boeken van Jules Verne. De schrijfster moet naar Genève om een Argentijnse schilder te verdedigen die ze heeft voorgedragen voor de biënnale van Venetië, maar durft opeens niet meer te vliegen. Liever zou ze in een luchtballon reizen dan in een vliegtuig te stappen.
Uiteindelijk loopt ze angstig het vliegveld uit, het kaartje is al gekocht. Desondanks wint de kunstenaar de prijs waarvoor zij naar Genève moest. Conclusie die ze trekt naar aanleiding van een uitspraak van de schilder Cézanne: "Er zijn bergen die je wanneer je ze ziet, doen uitroepen: Godverdomme! Maar voor het dagelijks leven heb je aan een simpele heuvel meer dan genoeg." Ze bezoekt het Museo de Bellas Artes en geniet van de schilderijen die haar moeder als b-keuze bestempelt. Ze hoeft niet naar de Hermitage, het Louvre, het MoMa om te genieten van kunst.
In het boek wordt een groot aantal kunstwerken genoemd die ik nooit in het echt zal zien omdat ook ik nooit naar Zuid-Amerika zal vliegen. Maar die ga ik wel online opzoeken want ik ben benieuwd. Ik heb nog lang niet alle schilderijen gezien die in Europa in de musea hangen en soms komen de schilderijen vanzelf naar je toe. Daarvoor hoef je niet ver te reizen, alleen maar op de fiets te stappen en naar je eigen schone kunst-museum te fietsen.
View all my reviews
Bijzondere verhalen vol van beeldende kunst. Dit boek kreeg ik op mijn verjaardag cadeau van mijn oudste dochter en blijkt een schot in de roos. Op een geweldige manier mengt María Ginza haar herinneringen met beschouwingen over kunst. De herinneringen gaan over haar jeugd in Buenos Aires, haar familie (oom Marion), ontmoetingen met kunstenaars, haar vliegangst.
Over dat laatste thema vertelt ze in De heuvel vanuit mijn raam. Een verhaal over de schilder Le Douanier Rousseau, de beroemdste naïeve schilder ter wereld. Die schilderde nogal wat luchtballonnen terwijl ook hij nooit gevlogen had. Zijn enige ervaring met luchtballonnen waren de boeken van Jules Verne. De schrijfster moet naar Genève om een Argentijnse schilder te verdedigen die ze heeft voorgedragen voor de biënnale van Venetië, maar durft opeens niet meer te vliegen. Liever zou ze in een luchtballon reizen dan in een vliegtuig te stappen.
Uiteindelijk loopt ze angstig het vliegveld uit, het kaartje is al gekocht. Desondanks wint de kunstenaar de prijs waarvoor zij naar Genève moest. Conclusie die ze trekt naar aanleiding van een uitspraak van de schilder Cézanne: "Er zijn bergen die je wanneer je ze ziet, doen uitroepen: Godverdomme! Maar voor het dagelijks leven heb je aan een simpele heuvel meer dan genoeg." Ze bezoekt het Museo de Bellas Artes en geniet van de schilderijen die haar moeder als b-keuze bestempelt. Ze hoeft niet naar de Hermitage, het Louvre, het MoMa om te genieten van kunst.
In het boek wordt een groot aantal kunstwerken genoemd die ik nooit in het echt zal zien omdat ook ik nooit naar Zuid-Amerika zal vliegen. Maar die ga ik wel online opzoeken want ik ben benieuwd. Ik heb nog lang niet alle schilderijen gezien die in Europa in de musea hangen en soms komen de schilderijen vanzelf naar je toe. Daarvoor hoef je niet ver te reizen, alleen maar op de fiets te stappen en naar je eigen schone kunst-museum te fietsen.
View all my reviews
Reacties