Arthur van den Boogaard: Slipstroom
Het eerste wat ik doe als ik Slipstroom uit de uitverkoopbak van 't Hartje in Groningen pak, is kijken of in deze 'kleine geschiedenis van schrijven en wielrennen' Paul Morand wordt genoemd. Hij is de schrijver van een geweldig verhaal over een man die verliefd wordt op de vriendin van een zesdaagse renner in de bundel Ouvert la nuit ('s Nachts geopend). Dat blijkt het geval. Zelfs wordt vermeld dat Ernest Hemingway die ook erg veel van wielrennen hield, daar nooit een verhaal over heeft geschreven omdat het beste verhaal over wielrennen al geschreven was, door Paul Morand.
Veel interessante anecdotes lees ik in deze kleine geschiedenis. Was Godot uit Wachten op Godot een wielrenner die altijd te laat arriveerde? Dat Alfred Jarry altijd op zijn super de luxe fiets door Parijs reed net als zijn held Superman uit het gelijknamige boek. Dat Peter Winnen de renner is die het beste wielerboek heeft geschreven.
Uitgebreid wordt ook stilgestaan bij De renner van Tim Krabbé, het ultieme wielrenboek. Vier hoofdstukken worden er maar liefst aan gewijd. Bijna alle schrijvers nadien hebben het gelezen en bewonderd. Dus dat moet ik ook maar eens lezen.
Veel wordt er ook verteld over het eeuwige dopinggebruik, zodat je je afvraagt of de renners van nu clean zijn. Lance Armstrong was in 2011 toen deze speciale editie van De Muur verscheen nog niet met zijn bekentenis gekomen, maar er waren al veel aanwijzingen en diverse schrijvers die twijfels hadden aan zijn wonderbaarlijke genezing en verrijzenis.
Achterin het boek een uitgebreide bibliografie, genoeg voor een jaar wielrenboeken lezen. Idee voor een Reading Challenge.
View all my reviews
Reacties