Theater Rotterdam: Revolutionary Road

Theater Rotterdam is de nieuwe naam van het stadsgezelschap van Rotterdam. Jarenlang was het Ro Theater de naam van het gezelschap en nu is die naam verdwenen. En terwijl kunstcentrum Witte de With twijfelt over de naam van het gebouw vanwege het racisme van de naamgever, heet de oude zaal van het Ro Theater nu opeens TR Witte de With. Waarom niet TR William Booth naar de laan waarin het gebouw is gevestigd? Maar misschien vonden ze die man weer te religieus, zijnde de oprichter van het Leger des Heils.

Maar de eerste voorstelling die ik zie van het nieuwe gezelschap is Revolutionary Road naar de ook al eens verfilmde roman van Richard Yates uit 1962. Het boek was een succes bij de critici maar tijdens Yates' leven geen commercieel succes. Met de verfilming in 2008 keerde het tij. Voor Theater Rotterdam ism Toneelschuur producties maakten acteur Jacob Derwig en regisseur Erik Whien een ondertussen alom geprezen theaterversie.

Die lof is terecht. Het stuk is een negatief van Who's afraid of Virginia Woolf? met centraal een jong echtpaar in plaats van een ouder echtpaar in het stuk van Albee. Ook hier speelt het zich af in een buitenwijk van een Amerikaanse stad en is echtelijk geluk ver te zoeken. De jonge vrouw, April, stelt voor om Amerika te verlaten en te emigreren naar Frankrijk, naar Parijs. Weg uit Amerika, weg uit de alledaagse sleur. Zoals de drie zusters van Tsjechov maken ze plannen en komt er van die plannen niets terecht.

De vier acteur spelen de sterren van de hemel in de grote zitkuil die het decor is van de voorstelling. Het publiek zit aan de twee lange zijden van de kuil en zit de spelers dicht op de huid. Teun Luijkx en Alejandra Teus spelen het jonge echtpaar, Jacob Derwig en Malou Gorter spelen diverse buren, en Jacob Derwig ook een geestelijk gehandicapte zoon van een buurvrouw die als een idiot savant alle spelletjes van de 'normalen' doorziet.

Het is alweer een tijd geleden dat ik de voorstelling zag en de laatste voorstelling is gespeeld op 16 december, maar mocht de voorstelling hernomen worden dan raad ik iedereen aan: "Gaan!"