De Warme Winkel: Majakovski/Oktober

In de rij voor de kassa van de Rotterdamse Schouwburg verbazen we ons er al over dat deze voorstelling van De Warme Winkel in de grote zaal speelt en niet in de kleine. Achteraf is die verbazing misschien nog wel groter. Een kleine zaal heeft meer intimiteit dan een grote. Die intimiteit miste nu.

Majakovski/Oktober speelt na de dood van de grote vernieuwende dichter, zelfmoordenaar, jaloerse minnaar die zijn gedichten de wereld in schreeuwde en zoals zoveel vernieuwers wilde afrekenen met de voorgaande generaties. Tijdens een lang muzikaal intro met bewegend decor zit de schrijver aan een tafel te schrijven totdat hij zichzelf met een pistool van het leven berooft.

Gezeul met een lijk zo valt de inhoud van het stuk nog het makkelijkst samen te vatten. Een rouwceremonie maar niet met veel gehuil zoals je van een Russisch gezelschap zou verwachten. Daarvoor is het spel te gereserveerd alhoewel er nog een tamelijk melige dansje met de dode is op muziek van Junge komm bald wieder van Freddy Quinn.

Het is een aardige voorstelling met mooie momenten en vooral heel mooie regels tekst uit de gedichten van Majakovski maar niet zo indrukwekkend als hun voorstelling Poëten en Bandieten van een aantal jaren geleden over een andere Russische dichter, Boris Ryzhy.