Oostpool: Supermagnifique

Opnieuw op De Parade, opnieuw bij Oostpool en opnieuw een typische lekker vet aangezette Parade-voorstelling, Supermagnifique, gespeeld in dezelfde tent als vorig jaar, met hetzelfde huisje als decor en met dezelfde regisseur. Ditmaal met een groep van energie blakende jonge spelers van de mime-opleiding Amsterdam. Een energie die respect afdwingt bij de toeschouwers.

Een dolgedraaide familie is bij elkaar en het is niet bepaald een gezellige familie. Oma zegt dat ze binnenkort dood gaat aan de kanker maar blijft er vrolijk op los roken en geeft en passant haar kleinkind ook een sigaret. De verzamelde kinderen geloven niet dat oma gaat sterven, volgens hun is ze gewoon dronken. Maar als ze dronken zou zijn zou ze onder de tafel liggen, beweert zij zelf.

De jonge en enthousiaste spelers van wisselende kwaliteit maken er een heerlijk zootje van, onder leiding van regisseur Marcus Azzini. Veel stripachtig geweld met goedgetimede geluidseffecten. Het meest grofgebekt is de schattige kleindochter tot ergernis van haar ouders. Maar de rest doet niet echt voor haar onder. Uiteindelijk ontaardt de voorstelling in geweld en viezigheid en eindigen bijna alle personages op de vloer. Dood. Eind goed, al goed.

Zoals gezegd een heerlijke Parade-voorstelling, uitermate geschikt voor opvoering in een tent en lawaaiierig genoeg om het kabaal van buiten te overstemmen. Nog te zien op de drie komende Parades en een echte aanrader.