Jean Pierre Rawie: Handschrift
Jean
Pierre Rawie schrijft in deze bundel veel en graag over het einde van
het leven, de aftakeling en de naderende dood. Hij doet dat in prachtige
rijmende zinnen en in mooi geconstrueerde sonnetten. In het eerste deel
lijkt het of Sombermans voortdurend aan het woord is, in het tweede
deel worden ook diverse zuidelijke plaatsen bezocht, met name in Italië,
en is de toon iets zonniger. Het derde en laatste deel bevat vertaalde
gedichten. Vaak klassiek en uit lang vervlogen tijden. Gedichten in het
Portugees, in het Russisch en in het Grieks. Het is voor mij moeilijk
voor te stellen dat Rawie toen hij dit boek schreef ongeveer even oud
was als ik nu ben. Mijn gemoedsgesteldheid is toch totaal anders. Dat
neemt niet weg dat ik heb genoten van deze nu al klassieke gedichten.
Reacties