Jean Paul Sartre: De dood in het hart

Eindelijk gelezen, De Wegen Der Vrijheid. Indrukwekkend. Drie heel verschillende delen. Het eerste vrij klassiek met een alwetende verteller en een beperkt aantal karakters. Het tweede deel een groot aantal personages, en steeds wisselend perspectief waardoor de chaos van de angst voor een oorlog prachtig wordt geschetst. Het laatste deel twee verschillende helften, het eerste gedeelte als het eerste deel, het tweede gedeelte één lang blok tekst slechts twee keer onderbroken door een witregel. Dat laatste deel wordt geheel verteld vanuit het perspectief van Brunet. Een bijfiguur uit het eerste deel die in dat deel bij Mathieu langs komt om hem lid te maken van de communistische partij. Mathieu kun je met wat goede wil de enige echte hoofdpersoon van De Wegen Der Vrijheid noemen. De enige die in alle drie delen een grote rol speelt. De man die vrij wil zijn.