Pierre-François Moreau: Après Gerda

Ik had me veel voorgesteld van dit boek. Blij verrast was ik toen ik het vorig jaar tijdens de vakantie in een boekwinkel zag liggen. Après Gerda. Een Franstalig boek over een Gerda. Dat boek moest ik hebben. Mijn lief heet Gerda en ik liet haar het boek in de boekwinkel zien. Ik las op de website van de uitgever de eerste acht pagina's. Over de treurende fotograaf Robert Capa. Zijn Gerda is pas gestorven tijdens de burgeroorlog in Spanje en hij reist met een vrachtboot naar New York. Het is 1937, de nazi's veroveren Europa en de Joodse fotograaf steekt de oceaan over. Ik kocht het boek digitaal en nam me voor het tijdens deze vakantie te lezen.

In het voorjaar ontdekte ik een ander boek over dezelfde Gerda. Gerda Taro, Het meisje met de Leica van Helena Janeczek, een Italiaans boek. Daarover schreef ik al. In de trein op weg naar Frankrijk begon ik in laatstgenoemd boek, in een Nederlandse vertaling.

Beide boeken vullen elkaar aan. In Het meisje met de Leica vertellen drie vrienden uit Gerda's omgeving over haar maar niet Robert Capa, in Après Gerda lezen we het verhaal van Capa. Helaas, het verhaal waarin Pierre-François Moreau de belevenissen van Robert Capa vertelt, in de ik-vorm, is lang niet zo spannend als hoe Helena Janeczek de geschiedenis zorgvuldig heeft gereconstrueerd, stukjes bij beetjes puzzelstukjes toevoegend en zo de persoonlijkheid van haar personage gestalte gevend.

In dit boek is Robert Capa een dolende ziel. Eerst op de vrachtboot naar New York en daarna in New York zelf. Hij ontmoet beroemdheden als Ernest Hemingway en zijn leermeester André Kertesz, en telefoneert met collega en vriendin Eva Besnyö, die hij beide nog kent uit Boedapest. Tussendoor haalt hij herinneringen op aan zijn verloren liefde. Voor haar wil hij een fotoboek maken als eerbetoon, met foto's van haar en van hemzelf, geschoten tijdens de burgeroorlog in Spanje. De oorlog die haar fataal werd. Death in the making, ondertussen een legendarisch fotoboek.

Maar echt spannend wordt het verhaal helaas nergens. Ik heb het bijna met tegenzin en plichtsgetrouw uitgelezen. Misschien was het beter geweest de twee boeken in omgekeerde volgorde te lezen. Nu was de geschiedenis van Gerda Taro mij grotendeels bekend en voegde dit boek te weinig toe aan wat ik al wist.

View all my reviews