Banana Yoshimoto: Kitchen
Enthousiast geworden door N.P. lees ik ook Kitchen, het debuut waarmee Banana Yoshimoto wereldberoemd werd. Kitchen bevat twee korte verhalen, het titelverhaal en het verhaal Moonlight Shadow dat mij meer dan het eerste aanspreekt.
Terwijl N.P. zich afspeelt in een zonnige zomer waarover steeds de doem hangt dat er iets verschrikkelijks staat te gebeuren, is het in Kitchen andersom. Hier zijn de weersomstandigheden vaak koud en regenachtig (alhoewel het in N.P. ook behoorlijk kan onweren) en is het in de keukens gezellig en warm.
Moonlight shadow is een mysterieus verhaal, bijna een griezelverhaal of een sprookje. Het meisje Satsuki heeft haar geliefde verloren die verongelukt is in een auto-ongeluk. Dan ontmoet ze bij de rivier die precies tussen haar huis en dat van haar overleden geliefde ligt en dat een soort grens vormt tussen het domein van Hitoshi en Satsuki een geheimzinnige vrouw. Die vertelt haar dat binnenkort bij een bepaalde maanstaand die maar eens in de tien jaar te zien is, er daar bij die rivier iets bijzonders te gebeuren staat. Het deed me enigszins denken aan de moderne Noh-spelen van Yukio Mishima, dit spookverhaal-gegeven.
Maar al met al vond ik door de broeierige sfeer en de spanning N.P. helaas intrigerender en mooier dan de twee verhalen in Kitchen.
Terwijl N.P. zich afspeelt in een zonnige zomer waarover steeds de doem hangt dat er iets verschrikkelijks staat te gebeuren, is het in Kitchen andersom. Hier zijn de weersomstandigheden vaak koud en regenachtig (alhoewel het in N.P. ook behoorlijk kan onweren) en is het in de keukens gezellig en warm.
Moonlight shadow is een mysterieus verhaal, bijna een griezelverhaal of een sprookje. Het meisje Satsuki heeft haar geliefde verloren die verongelukt is in een auto-ongeluk. Dan ontmoet ze bij de rivier die precies tussen haar huis en dat van haar overleden geliefde ligt en dat een soort grens vormt tussen het domein van Hitoshi en Satsuki een geheimzinnige vrouw. Die vertelt haar dat binnenkort bij een bepaalde maanstaand die maar eens in de tien jaar te zien is, er daar bij die rivier iets bijzonders te gebeuren staat. Het deed me enigszins denken aan de moderne Noh-spelen van Yukio Mishima, dit spookverhaal-gegeven.
Maar al met al vond ik door de broeierige sfeer en de spanning N.P. helaas intrigerender en mooier dan de twee verhalen in Kitchen.
Reacties