Nir Baram: Goede mensen

Twee verhalen over twee collaborateurs die in het derde deel van Goede mensen samenkomen. De Duitser Thomas werkt in het interbellum, de periode voor de Tweede Wereldoorlog, in Berlijn voor de Amerikaanse firma Milton in nazi-Duitsland. Nadat hij ontslagen wordt schrijft hij een studie over de Poolse mens die door de nazi's wordt misbruikt met vreselijke gevolgen. Sasja in Leningrad is de dochter van twee intellectuele ouders in de Sovjet-Rusland. Ze ergert zich aan de salons die haar ouders organiseren waar dichters samenkomen. Om haar twee broers te kunnen redden moet ze haar ouders opofferen.

Zowel Thomas als Sasja zijn goede mensen die denken het juiste te doen maar hun daden leiden tot de ondergang van velen. Zo probeert Thomas hun Joodse huishoudster en zijn eveneens Joodse psychologe te redden. Hetzelfde geldt voor Sasja die probeert te voorkomen dat haar twee broers van elkaar worden gescheiden. Hun goedbedoelde acties leiden eerder tot het tegenovergestelde. 

Tijdens het lezen van het tweede hoofdstuk legde ik het boek voor lange tijd weg. Met name omdat ik in de war raakte van de vele personages die in dat hoofdstuk werden opgevoerd. Omdat de recensies zo verschrikkelijk lovend zijn bedacht ik me na een tijdje en begon opnieuw. Pas in het derde deel als beide verhalen samenkomen en de twee collaborerende hoofdpersonen tenslotte aan de grond geraken, werd ik uiteindelijk dan echt gegrepen door het boek en werden me de bedoelingen van de schrijver duidelijk. Nogal een lange aanloop dus, maar tenslotte blijft het ondanks een aantal aangrijpende passages mijns inziens een te lang en breedsprakig boek.