Comp Marius en Jan Decorte: Shylock
Ieder jaar tussen Kerst en Oud & Nieuw komt Jan Decorte met zijn Comp Marius naar de Rotterdamse Schouwburg met een nieuwe bewerking van een klassieker, vaak van Shakespeare. Ditmaal is het De Koopman van Venetië die hij heeft bewerkt. De titelheld is ditmaal niet de koopman, maar de jood Shylock. Wat aanduidt dat het in deze bewerking niet gaat om de koopman maar om de jood.
Het stuk start met een geweldige monoloog van de vrouw van Decorte, Sigrid Vinks (foto), die sinds jaar en dag een hoofdrol speelt in de stukken van haar echtgenoot. Zij speelt de schone Portia op wie de koopman verliefd is en voor wie hij een som gelds leent van de jood Shylock. Daar wordt een bijzondere eis aan gesteld, aan het lenen van dat geld. Kan de koopman niet terugbetalen als de termijn verstreken is dan mag Shylock een pond vlees snijden uit het lichaam van de koopman, in de buurt van zijn hart.
Shylock vraagt dit niet zomaar. Door iedereen, allen christenen, wordt hij gewantrouwd, uitgejouwd, uitgescholden en bespot. Tot overmaat van ramp wordt zijn dochter ook nog eens verliefd op een christen en laat zichzelf bekeren tot het christendom.
Zoals altijd bij Jan Decorte valt er veel te lachen maar ditmaal volgt aan het einde de bittere moraal. Slechts vijf acteurs spelen in dit stuk en Decorte zelf is de jood. Als altijd leest hij zijn teksten van papier, hij kan waarschijnlijk geen teksten meer uit het hoofd leren, alhoewel hij ze zelf heeft geschreven.
Maar voor de eindmonoloog daalt een rood doek naar beneden waarvoor Decorte in zijn rol als Shylock gaat staan. Alles is hem dan in de loop van het stuk ontnomen. Zijn geld, zijn dochter, zijn land. Vlak achter hem verbergt zich Sigrid Vinks die hem souffleert. Zo doet Jan Decorte de beroemde monoloog van de jood (Heeft een jood dan geen bloed?) en dat is, misschien juist door de hulpeloosheid van de oude man die geen teksten meer kan onthouden, heel indrukwekkend.
Het stuk is nog tot en met half februari in België te zien.
Het stuk start met een geweldige monoloog van de vrouw van Decorte, Sigrid Vinks (foto), die sinds jaar en dag een hoofdrol speelt in de stukken van haar echtgenoot. Zij speelt de schone Portia op wie de koopman verliefd is en voor wie hij een som gelds leent van de jood Shylock. Daar wordt een bijzondere eis aan gesteld, aan het lenen van dat geld. Kan de koopman niet terugbetalen als de termijn verstreken is dan mag Shylock een pond vlees snijden uit het lichaam van de koopman, in de buurt van zijn hart.
Shylock vraagt dit niet zomaar. Door iedereen, allen christenen, wordt hij gewantrouwd, uitgejouwd, uitgescholden en bespot. Tot overmaat van ramp wordt zijn dochter ook nog eens verliefd op een christen en laat zichzelf bekeren tot het christendom.
Zoals altijd bij Jan Decorte valt er veel te lachen maar ditmaal volgt aan het einde de bittere moraal. Slechts vijf acteurs spelen in dit stuk en Decorte zelf is de jood. Als altijd leest hij zijn teksten van papier, hij kan waarschijnlijk geen teksten meer uit het hoofd leren, alhoewel hij ze zelf heeft geschreven.
Maar voor de eindmonoloog daalt een rood doek naar beneden waarvoor Decorte in zijn rol als Shylock gaat staan. Alles is hem dan in de loop van het stuk ontnomen. Zijn geld, zijn dochter, zijn land. Vlak achter hem verbergt zich Sigrid Vinks die hem souffleert. Zo doet Jan Decorte de beroemde monoloog van de jood (Heeft een jood dan geen bloed?) en dat is, misschien juist door de hulpeloosheid van de oude man die geen teksten meer kan onthouden, heel indrukwekkend.
Het stuk is nog tot en met half februari in België te zien.
Reacties