Renate Rubinstein: Mijn beter ik

Een openhartige bekentenis van Renate Rubinstein van haar geheime liefde voor Simon Carmiggelt. Ook wel de meest getrouwde man van Nederland genoemd en waarvan niemand had verwacht dat hij er een geheime liefde op na hield. Vooral de dagboekfragmenten vind ik erg indringend. Als de verhouding begint lijdt Renate al aan de ziekte MS aan de gevolgen waarvan ze later zal sterven.

De stemming in het begin van het boek is opgewekt. De liefde en de attenties van Carmiggelt vrolijken het leven van de patiënt op. Tegelijkertijd weet je dat het slecht af zal lopen. Niet omdat de verhouding wordt ontdekt want Carmiggelt maakt er in eerste instantie geen geheim van voor zijn vrouw Tiny. Tien jaar waarin Carmiggelt zijn minnares bijna iedere dag een kaartje stuurt, haar regelmatig opbelt, attenties bewijst. Vijftig jaar getrouwd, tien jaar lang dezelfde minnares.

Maar de ziekte van Renate verergert onherroepelijk. Zij wordt zieker en hij wordt ouder. Op het moment van de eerste zoen is Carmiggelt 64. Uiteindelijk is het dan ook Carmiggelt die als eerste overlijdt, in 1987, tien jaar later. In 1990 overlijdt zijn echtgenote Tiny. In 1991 schrijft Renate dan "ik hoop het niet lang meer te maken". Zonder de liefde van Carmiggelt heeft haar leven weinig zin meer. Met hem kon ze de gedachte aan haar ziekte van tijd tot tijd opzij schuiven, zonder hem heeft het leven weinig zin meer. Een triest en romantisch einde. Bijna Romeo en Julia of Tristan en Isolde.

Reacties

Populaire posts