OT: Tenzij je geluk hebt

Het is alweer bijna een week geleden dat ik de laatste voorstelling van Mirjam Koen bij het OT zag: Tenzij je geluk hebt, een bewerking van een boek van Carol Shields. Vanuit het oogpunt van de moeder wordt het verhaal verteld van een gelukkig gezin waarin één van de drie dochters van de ene op de andere dag besluit om op straat te gaan leven en te bedelen met een bord met daarop het woord Goedheid. De ouders staan voor de grote vraag: waar ging het fout? En wat is goedheid?

José Kuijpers speelt de moeder en is ontroerend maar Matthias Maat weet met stil spel nog meer te ontroeren. Die scènes vond ik sowieso het sterkst, de stille scènes die met raadselachtige beelden grote ontroering wisten op te wekken. Zoals wanneer de vader als een soort rups over de vloer voortbeweegt.

Het begint al gelijk aan het begin als de moeder in een hoek ligt, op haar buik, en antwoord geeft aan een man op een filmscherm. Een antwoord op de vraag waarom wordt in de sobere voorstelling zonder decor (gelukkig) niet gegeven. Het raadsel blijft van begin tot einde een raadsel.